De muzikale carrière van Marcel

Ik had nooit gedacht dat de muzikale carrière van Marcel zo hoog aangeschreven werd. Ik heb ondertussen al een aantal aanvragen ter publicatie gekregen, dus wil dit even opklaren voor het hele koor meezingt. Als verdediging van dit overzicht kan ik alleen maar zeggen dat er ergens een tijdsgebrek aan mijn kant bijzat, geen degelijk excuus natuurlijk maar wel waar. Ik heb wel verschillende genen van ons vader geërfd maar helaas is de muzikale kant er niet bij, vandaar misschien minder hoog op mijn palmares, maar dus zeker niet op het zijne.

Dus om duidelijk te zijn… Marcel begon zijn zangcarrière als 12 jarige bij de Zingende Wandelkring. Dat hield hij getrouw vol tot zijn 22ste toen zowel werk en familie wat meer prioriteit kregen. In 2012 hervatte hij zijn muzikale hobby bij ZWK (kort voor de Zingende Wandelkring). Ik heb uit een niet geverifieerde bron vernomen dat ze het ‘enige echte mannenkoor van Antwerpen’ zijn zelfs. Daar komt nog bij dat Marcel een enorme meerwaarde brengt in de tweede tenorpartij. Hij voelt zich even geroepen om modern of klassiek werk te leveren.

De uitvoering van de Carmina Burana van Carl Orff in deSingel ter gelegenheid van het 100-jarig bestaat van de kring is één van de hoogtepunten van zijn zangervaringen. Hij heeft er weken van gesproken en aan iedereen verteld hoe mooi het was. Een echt kippenvel moment.

Als leuk weetje en getrouw aan de rest van zijn carrière is hij ook hoofdredacteur van Eigen Krabbels, het maandblad van het koor, dat je op de link kan aanklikken.

Hier kom ik zowat tot het einde van wat ik weet over zijn muzikale carrière, dus ga ik het aan hem overlaten om meer toelichting te geven. Ik heb zo een voorgevoel dat het één van de populairste rubrieken gaat worden.

Want inderdaad, buiten ‘de Carmina’ mag de ZWK nog wel enkele pluimen op haar hoed steken. Wie mag er zeggen dat ze de 2de Symfonie van Mahler – samen met de Chorale Caecilia (en buurvrouw Veerle) – ooit uitvoerden in het fameuze Concertgebouw van Amsterdam. En dat het bestuur toen zorgde voor een tweedaagse trip naar de Nederlandse hoofdstad, behoorde daardoor mee tot de hoogtepunten van de recente ZWK-geschiedenis.

Er volgden nog merkwaardige opvoeringen in de komende jaren: kerstconcerten samen met sopraan Christel De Meulder. Verder WAANZINg, een concert over oorlog en respect, samen met het vrouwenkoor Marcanto, in Hoogstraten en in een tot de nok gevuld Zuiderpershuis. Naar een concept van Luc De Graeve en ene Joost Leroy als heuse regisseur.

En eind 2019 traden we met het Vlaams Symfonisch Orkest onder leiding van Bart van Casteren, één van onze favoriete gastdirigenten, twee keer op voor een volle zaal in het Sint-Michielscollege in Brasschaat met het muzikale gedeelte van de opera Carmen van Bizet. Indrukwekkende solisten als o.a. Sandra Paelinck (als een zwangere Carmen), een prachtige muzikale begeleiding en de steun van het Sint-Ceciliakoor uit Essen, maakten ook dit herfstconcert tot een voltreffer.

Helaas belemmerde de Corona-crisis enkele geplande optredens in 2020.